Dziś obchodzimy 74. rocznicę napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę. 1 września 1939 o godzinie 4.40, bez wypowiedzenia wojny, niemieckie wojska przekroczyły polską granicę. Osamotnione Wojsko Polskie nie mogło skutecznie przeciwstawić się agresji Niemiec i sowieckiej inwazji rozpoczętej 17 września. W konsekwencji Hitler i Stalin dokonali IV rozbioru Polski.
„Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem. Celem musi być nie dotarcie do jakiejś oznaczonej linii, lecz zniszczenie żywej siły. Nawet gdyby wojna miała wybuchnąć na Zachodzie, zniszczenie Polski musi być pierwszym naszym zadaniem. Decyzja musi być natychmiastowa ze względu na porę roku. Podam dla celów propagandowych jakąś przyczynę wybuchu wojny. Mniejsza z tym, czy będzie ona wiarygodna, czy nie. Zwycięzcy nikt nie pyta, czy powiedział prawdę, czy też nie. W sprawach związanych z rozpoczęciem i prowadzeniem wojny nie decyduje prawo, lecz zwycięstwo. Bądźcie bez litości, bądźcie brutalni” – słowa te wypowiedział Adolf Hitler na naradzie dowódców w przededniu podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow.
Działania zbrojne rozpoczęły się 1 września 1939 r o godzinie 4:40 bombardowaniem Wielunia. Kilka minut poźniej niemiecki pancernik Schleswig-Holstein rozpoczął ostrzeliwanie Westerplatte i dał w ten sposób początek II wojnie światowej. Obrona Westerplatte stała się symbolem bohaterstwa polskiego żołnierza w wojnie obronnej z 1939 roku.
Załoga dowodzona przez majora Henryka Sucharskiego przez siedem dni powstrzymywała ataki wielokrotnie silniejszego wroga. W planach polskiego dowództwa placówka na Westerplatte miała stawiać opór wrogowi jedynie kilkanaście godzin.
Westerplatte przez 7 dni prowadziło bohaterską obronę. W obliczu wyczerpania amunicji i braku środków sanitarnych dla rannych żołnierzy major Henryk Sucharski podjął decyzję o kapitulacji polskiej placówki.
17 września, łamiąc obowiązujący polsko-sowiecki pakt o nieagresji, na teren Rzeczypospolitej wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. Niemcy od kilkunastu dni ponaglali już Sowietów, ażeby zajęli obszary uznane w pakcie Ribbentrop-Mołotow za ich strefę interesów. Stalin zwlekał jednak z podjęciem decyzji, czekając na to, jak zachowają się wobec niemieckiej agresji na Polskę Wielka Brytania i Francja, a także przyglądając się temu, jak silny opór Niemcom stawia polskie wojsko.
Siły Armii Czerwonej skierowane przeciwko Rzeczypospolitej wynosiły w sumie ok. 1,5 miliona żołnierzy, ponad 6 tys. czołgów i ok. 1800 samolotów.
Osamotnione Wojsko Polskie nie mogło skutecznie przeciwstawić się agresji Niemiec i sowieckiej inwazji rozpoczętej 17 września. W konsekwencji Hitler i Stalin dokonali IV rozbioru Polski.
