19 niezwykłych osób z niepełnosprawnościami i 19 niezwykłych historii opowiedzianych fotografią

Fotografowie Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia Fotograficznego „BLUR” zapraszająod 6 grudnia w Olsztynie, w Park Cafe przy ul. Radiowej 28 na wystawępt. „Niezwykła Codzienność” .

„Niezwykła Codzienność” to najnowszy projekt fotografów Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia Fotograficznego „Blur”, realizowany przez 7 ostatnich miesięcy. Wystawa przedstawia cykl portretów z życia osób niepełnosprawnych,  mieszkających w Olsztynie i okolicach. Jej celem jest pokazanie, że osoby niepełnosprawne żyją pełnią życia, realizują pasje, pracują zawodowo, przełamują bariery – nie tylko te związane z nieprzystosowaniem świata zewnętrznego, ale również wewnętrzne, z którymi walka bywa najtrudniejsza.

Stowarzyszenie „Blur” dąży w ten sposób do włączenia środowisk osób niepełnosprawnych do własnych działań, dostrzegając, że problematyka życia z niepełnosprawnością to temat, który w lokalnej przestrzeni Olsztyna winien być poruszany szerzej i częściej. Chcieliśmy, aby akcja z jednej strony przyczyniła się do aktywizacji osób niepełnosprawnych, a z drugiej uświadomiła osobom pełnosprawnym, że obok nas, być może tuż za ścianą, osoby niepełnosprawne realizują marzenia, dążąc do celu tak jak osoby zdrowe.

W projekcie wzięło udział 19 osób w różnym wieku, z różnymi rodzajami niepełnosprawności, a co za tym idzie, innymi problemami. Wśród uczestników projektu są osoby z neuroboreliozą i chorobami odkleszczowymi, chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym, autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, dziecięcym porażeniem mózgowym, przepukliną oponowo-rdzeniową, ślepotą wrodzoną, głuchotą wrodzoną, szpiczakiem, osteoporozą oraz niedowładem lewostronnym i dysplazją stawów biodrowych.

Wśród nich są między innymi Pani Jola i Pan Roman. Pani Jola o projekcie dowiedziała się w czasie zajęć rehabilitacyjnych i z entuzjazmem zgodziła się wziąć w nim udział. Pomimo zaawansowanej osteoporozy i choroby Parkinsona, Pani Jola pozostaje osobą w pełni samodzielną, pogodną, z optymizmem patrzącą w przyszłość. Jak mówi, dzięki przestrzeganiu zaleceń lekarzy, lekom oraz regularnym ćwiczeniom, osteoporoza przestała postępować, a chorobę Parkinsona też udaje się trzymać w ryzach. Za wszelką cenę chce być samodzielna i niezależna do końca świata i o jeden dzień dłużej.

Pan Roman już od 19 lat choruje na zdiagnozowanego szpiczaka. Podejrzewa, że choroba dopadła go już kilka lat wcześniej, tylko nikt wtedy nie potrafił właściwie zinterpretować badań. Szpiczak – jak sam mówi – demoluje kości, ale Pan Roman robi wszystko, aby nie mieć czasu na chorowanie. Jest niezwykle aktywny. Pracuje i działa społecznie. Od kilkunastu lat prowadzi stowarzyszenie pomagające innym chorym uporać się z diagnozą, zdobyć konieczną wiedzę o leczeniu i przysługujących chorym prawach. To mu ładuje baterie na dłuższy czas. Teraz postawił sobie kolejny cel – pomóc w edukacji wnuka, który właśnie poszedł do pierwszej klasy szkoły podstawowej.

Pomysłodawcą i koordynatorem wystawy jest Dariusz Poniewozik – psychoterapeuta, fotograf i wieloletni członek Stowarzyszenia. 

Projekt wykonali członkowie Blura z serca zaangażowani w przedsięwzięcie, bez względu na to, czy fotografują jedynie z pasji, czy też zawodowo: Tomasz Czuba, Jerzy Derewecki, Magdalena Dudzik, Michał Janiak, Rafał Kaźmierczak, Kamil Kijewski, Adam Kolaśniewski, Maciej Marchewka, Marek Sowa, Tomasz Stawarski, Joanna Stępkowska, Maciej Szubzda, Grzegorz Wadowski, Anna Walesiak, Kamila Wiśniewska-Hałka, Katarzyna Zaleska. Oprawę graficzną prac wykonał Adam Jakub Bertrand. Projekt został objęty patronatem medialnym Radia Olsztyn.
Fotografowie Stowarzyszenia Blur realizowali projekt nieodpłatnie, w czasie wolnym od pracy, wykorzystując własny sprzęt i wiedzę.

Aby powstały cykle fotografii, każdy z autorów spotykał się wielokrotnie ze swoim bohaterem, nie tylko aby robić zdjęcia, ale żeby lepiej się poznać, przełamać lody, dowiedzieć się więcej o sobie nawzajem, zaprzyjaźnić. Na kanwie tych spotkań powstały zdjęcia – opowieści o życiu, codzienności i pasjach osób biorących udział w akcji, ale również relacje, więzi i wiele ciepłych uczuć.