Z okazji 94. rocznicy powstania hejnału Olsztyna, miejski trębacz – Daniel Rupiński oraz Akademicka Orkiestra Dęta UWM pod dyrekcją Cezarego Rzący wykonali przed olsztyńskim ratuszem utwór ” O Warmio moja miła”.
Olsztyński hejnał powstał 2 czerwca 1920 roku. Melodię do hejnału, którym jest kompozycja „O Warmio moja miła” napisał Feliks Nowowiejski. Tekst hymnu opublikowała „Gazeta Olsztyńska” 18 maja 1920 roku, podając jako jego autorkę poznańską poetkę Marię Paruszewską. W dniu 2 czerwca 1920 r. po raz pierwszy „Hymn Warmiński” (taki jest prawidłowy tytuł utworu) został wykonany na koncercie plebiscytowym.
Po raz pierwszy jako hejnał, utwór został odegrany z wieży ratuszowej w południe 28 października 1947 roku, w dniu imienin ówczesnego prezydenta miasta Tadeusza Pałuckiego. Zwyczaj ten jednak zanikł po modernizacji miejskiej zawodowej straży i likwidacji etatu trębacza. 22 stycznia 1969 roku ponownie zaczęto odgrywać melodię hejnału z okazji rocznicy wyzwolenia Olsztyna.
31 października 2009 o godzinie 12:00, w 656 urodziny miasta, z ratuszowej wieży ponownie rozbrzmiała melodia hejnału, odegrana przez Daniela Rupińskiego – miejskiego trębacza. Melodia hejnału jest odgrywana z wieży ratusza codziennie w południe.
20 czerwca 2000 Rada Miejska w Olsztynie przyjęła utwór jako oficjalny hymn i hejnał miasta. 24 kwietnia 2002, za opinią prof. Janusza Jasińskiego, Rada Miasta Olsztyn uchwaliła, że hymnem i hejnałem miasta są dwie pierwsze zwrotki utworu. 29 października 2008, na wniosek Stowarzyszenia Święta Warmia, Rada Miasta Olsztyn uzupełniła hymn i hejnał miasta o trzecią zwrotkę utworu „Hymnu Warmińskiego”.
Na cześć hymnu oraz jego kompozytora, od 2005 co roku w Olsztynie jest organizowany Festiwal Chórów i Orkiestr Dętych „O Warmio moja miła”.
Tekst hymnu:
O Warmio moja miła
Rodzinna ziemio ma.
Tyś mnie do snu tuliła,
Miłością pierś ma drga
Zdradziecko byłaś wzięta,
Bo chytry był nasz wróg
Niewoli srogie pęta,
Rozerwał dziś sam Bóg!
My Warmii wierne dzieci
Kochamy ten nasz kraj,
Po latach burz, zamieci
Zabłysnął szczęścia raj.
Olsztyński zamek stary,
Krzyżactwa mieścił ród,
Dziś polskie tam sztandary
I odrodzenia cud.
Rozdarły Polskę wrogi,
Przyszła niewola, znój,
Lecz Biały Orzeł drogi
Lot zwrócił ku niej swój!
Ojczyzno zmartwychwstała
Twych dzieci usłysz śpiew.
O Warmio, Polska cała
Za Ciebie odda krew!
W wersji podanej przez Gazetę Olsztyńską z 18 maja 1920 ostatnia zwrotka miała kształt:
Gnębiły Warmię wrogi,
aż światem wstrząsnął bój
I biały orzeł drogi
Lot ku niej zwrócił swój.
O Warmio zmartwychwstała,
Twych dzieci usłysz śpiew
O Warmio, Polska cała,
Za ciebie lała krew.
