Piotr Grzymowicz: „Bogata historia Olsztyna zobowiązuje nas do wielu rzeczy, ale w pierwszym rzędzie do dbałości o nasze zabytki”
W związku z Międzynarodowym Dniem Ochrony Zabytków Prezydent Olsztyna, Piotr Grzymowicz swój najnowszy wpis na blogu poświęcił olsztyńskim zabytkom oraz ich rewitalizacji. – Bogata historia Olsztyna zobowiązuje nas do wielu rzeczy, ale w pierwszym rzędzie do dbałości o nasze zabytki. Mamy to szczęście, że prawdziwych perełek pięknej, zabytkowej architektury jest u nas sporo i naszym obowiązkiem jest ich ekspozycja – napisał Prezydent.
Zbliżający się Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków zachęcił nas do pokazania olsztyńskiego dorobku w dziedzinie rewitalizacji zabytków. Sympozjum poświęcone tej sprawie nosi tytuł 10 lat ochrony zabytków Olsztyna i odbywa się właśnie dzisiaj, w piątek 11 bm., w kamienicy Naujacka.
Dziesięcioletnia cezura nie jest przypadkowa. W 2004 roku Gmina Olsztyn przyjęła od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków finansowe, administracyjne i merytoryczne obowiązki związane z ochroną zabytków naszego miasta i efekty wypełniania tych obowiązków będzie można obejrzeć podczas sympozjum.
W ciągu tych 10 lat uratowano wiele obiektów przed kompletną dewastacją, a wielu innym przywrócono dawny blask, że wymienię tylko wieżę ciśnień przy ul. Żołnierskiej, kamienicę Naujacka, budynek magistratu przy ul. Wyzwolenia czy tartak Raphaelsohnów. Było to możliwe dzięki mocnemu wsparciu środkami unijnymi, ale też i samo miasto nie szczędziło pieniędzy, wspierając chociażby tylko w 2012 roku blisko półmilionową kwotą prace konserwatorskie, restauratorskie oraz roboty budowlane na północnym odcinku muru obronnego olsztyńskiego zamku. Zresztą, nie tylko Gmina Olsztyn inwestowała w rewitalizację, czego przykładem mogą być: Teatr im. S. Jaracza, dawna „Casablanca”, koszary Funka czy piękny pałacyk przy ul. Zientary-Malewskiej. Z niecierpliwością czekamy też na pierwsze efekty rewitalizacji słynnej kamienicy przy placu Bema.
Co równie ważne, udało się nam wygospodarować środki na wsparcie wspólnot mieszkaniowych, decydujących się na odrestaurowanie lub remont swoich budynków. W ciągu 10 lat wydano na ten cel ponad 7,5 mln zł, dzięki czemu odrestaurowano m.in. ponad 20 elewacji, wykonano remonty zabezpieczające w ponad 50 zabytkach oraz dofinansowano prace konserwatorskie i restauratorskie klatek schodowych, stolarki okiennej i drzwiowej oraz zabytków ruchomych.
Efekty już widać. Są one widoczne także w sferze mentalnej, gdzie nastąpiła swoista „rewitalizacja nastawień” do dziedzictwa kulturowego. Coraz częściej patrzymy na obiekty stare – i można by sądzić, że kwalifikujące się do rozbiórki – pod kątem ich wartości historycznej i zabytkowej. Nauczyliśmy się chronić substancję zabytkową, chociaż nie jest to ani łatwe, ani tanie.
W Strategii Rozwoju Olsztyna zapisana jest potrzeba budowania tożsamości miasta. Ta tożsamość to także nasze materialne zasoby dziedzictwa kulturowego. Będziemy je odkrywać, eksponować, wpisywać w historię. Cegła po cegle.
Źródło: grzymowicz.pl